Posadzki betonowe – oczekiwania użytkowników a rzeczywistość

Ścieranie warstwy wierzchniej posadzki

Warstwa wierzchnia posadzki betonowej ulega naturalnemu zużyciu jako warstwa ścieralna o odporności dostosowanej do zakładanego sposobu użytkowania posadzki. W wyniku użytkowania posadzki pogorszeniu mogą ulec również walory estetyczne materiału zastosowanego do wypełnienia szczelin dylatacyjnych. Zużycie posadzki jest zwykle bardziej intensywne w ciągach komunikacyjnych, alejach transportowych między regałami, w pobliżu drzwi, bram, doków załadunkowych itp. W konsekwencji w tych rejonach może dochodzić do nasilenia zjawiska mikrospękań oraz spotęgowania uwidaczniania się przypowierzchniowych włókien stanowiących najczęściej stosowane zbrojenie posadzki (fot. 5-6).

Klawiszowanie posadzki

Podczas eksploatacji posadzki możliwe jest wystąpienie pionowego przemieszczania się sąsiadujących ze sobą płyt posadzki [4]. Zjawisko to jest określane mianem klawiszowania i najczęściej występuje w obrębie dylatacji nacinanych w mocno eksploatowanych przejazdach wózków widłowych lub innych pojazdów (fot. 7). Jest ono spowodowane powstaniem pustych przestrzeni pomiędzy płytą posadzki a podbudową. Miejsca te powstają na skutek dynamicznego oddziaływania na posadzkę ruchu wózków widłowych lub innych pojazdów, które powoduje osiadanie warstw podbudowy i gruntu pod posadzką. Konsekwencją osiadania bądź dogęszczania się podbudowy jest powstanie uszkodzeń posadzki polegających na odłupywaniu się betonu na krawędziach dylatacji oraz zarysowaniu/pękaniu płyt posadzkowych (fot. 8). Najczęstszą przyczyną zjawiska klawiszowania są nadmierne odkształcenia i osiadanie podbudowy pod posadzką. Z tego względu podbudowa pod płytą posadzki powinna posiadać takie same wymagane parametry techniczne na całej powierzchni posadzki. Wykonawca posadzki, z uwagi na zakres wykonanych robót, nie odpowiada za jakość wykonania warstw podbudowy i podłoża gruntowego pod posadzką.

Pozostałe zjawiska

Powierzchnia posadzki w pobliżu miejsc, w których zatarcie wykonano w sposób ręczny, z uwagi na utrudniony dostęp zacieraczek mechanicznych (miejsca w pobliżu słupów, ścian, dylatacji, doków, kanałów, fundamentów, pod elementami instalacji itp.) najczęściej nie będzie miała takiej samej gładkości, odcienia i równości jak pozostała część posadzki zatarta w sposób mechaniczny. Podczas procesu zacierania posadzki może zdarzyć się, że z warstwy wierzchniej posadzki zostanie wyrwane drobne kruszywo z zastosowanej posypki utwardzającej, co w finalnie zatartej powierzchni może uwidocznić się w postaci drobnych kraterków.

Z uwagi na bardzo mały rozmiar ubytku nie stanowią one przeszkody w użytkowaniu posadzki i nie jest konieczna ich naprawa. Na powierzchni wykonanej posadzki mogą powstać ślady jej mechanicznej obróbki (fot. 9), np. koliste ślady w przypadku dostania się ziaren kruszywa pod łopatki zacieraczki, ślady odbicia łopatek zacieraczki itp. Ślady obróbki mechanicznej nie mają wpływu na parametry użytkowe posadzki i tym samym nie dyskwalifikują jej pod względem jakościowym i użytkowym.

„Blizny” na posadzkach

Specyficznym zjawiskiem, które może uwidocznić się po wykonaniu posadzki, jest pojawienie się tzw. blizny na wierzchniej strukturze posadzki. Zjawisko to pojawia się, gdy część mieszanki betonowej w obrębie jednego pola wiąże w innym tempie (wolniej lub szybciej) w stosunku do mieszanki betonowej w jego pozostałej części. „Blizny” powstałe w miejscach występowania odchyleń czasowych w procesie wiązania mieszanki betonowej ujawniają się w formie różnych odcieni powierzchni posadzki. Nie mają one jednak wpływu na pogorszenie parametrów użytkowych posadzki i ich wystąpienie nie wymaga podejmowania działań naprawczych.

Włókna stalowe i wykonane z innych materiałów mogą sporadycznie uwidaczniać się na powierzchni wykonanej posadzki betonowej (fot. 5-6). Jest to zjawisko naturalne dla płyt fibrobetonowych. W trakcie zużywania się wierzchniej warstwy posadzki podczas jej eksploatowania należy liczyć się z odsłonięciem się pewnej ilości włókien przypowierzchniowych. W warunkach wilgotnych włókna stalowe będą ulegać korozji, co może objawić się wystąpieniem lokalnych rdzawych plam na posadzce.

Podczas wykonywania nacięć skurczowych posadzki włókno stalowe znajdujące się przy powierzchni posadzki może zostać wyrwane wraz z niewielkim fragmentem betonu, pozostawiając niewielki ubytek, który ze względu na lokalny i powierzchniowy charakter nie musi być uzupełniany. W przypadku posadzek o specjalnych parametrach, jak np. antyelektrostatycznych, mrozoodpornych i innych, wykonawca posadzki ponosi odpowiedzialność za wybrane parametry tylko w granicach i na zasadach odpowiedzialności producenta materiału wbudowanego w posadzkę. Zapewnienie odpowiednich warunków do wykonania i dojrzewania posadzki najczęściej należy do obowiązków inwestora lub generalnego wykonawcy, dlatego też za: przemarznięcie, przesuszenie, zalanie posadzki i analogiczne uszkodzenia prowadzące do poważnego osłabienia i uszkodzenia jej warstwy wierzchniej, nie odpowiada wykonawca posadzki.

Podsumowanie

Występowanie opisanych w artykule zjawisk nie świadczy o nieprawidłowościach projektowych bądź wykonawczych posadzki, ale dowodzi, jak bardzo skomplikowana jest technologia wykonywania posadzek betonowych. Należy mieć nadzieję, że zwiększenie świadomości o złożoności opisanej problematyki pozwoli uniknąć wielu nieporozumień między użytkownikiem posadzki a uczestnikami procesu powstania nowej posadzki (inwestor, projektant, wykonawca, dostawcy materiałów, nadzór techniczny itp.).

Piśmiennictwo

1. Chibowski T.: Spękania włosowate posadzek przemysłowych. „Materiały Budowlane”, 9/2008, s. 41.
2. ACI 302.1R-96 Wytyczne budowy betonowych podłóg przemysłowych.
3. Glinicki M.A., Chabowski T.: Fibrobetonowe posadzki bezspoinowe − obliczanie i przykłady realizacji. Seminarium naukowo-techniczne „Podłogi przemysłowe”, 6.10.2009, s. 41-48.
4. Klimek A., Stawiski B.: Analiza pracy statycznej posadzki przemysłowej klawiszującej na dylatacjach. „Prace Naukowe Instytutu Budownictwa Politechniki Wrocławskiej. Konferencje”, 1999, Vol. 74, nr 25, s. 77-84.

Przeczytaj również: Przykład realizacji betonowej posadzki przemysłowej w rejonie doków przeładunkowych

Galeria

Zobacz więcej