Oddymianie hal produkcyjnych i magazynowych

Przykłady pożarów w halach przemysłowych i oddymianie hal

Wartości współczynnika α dla pożarów o różnej szybkości rozwoju przedstawia tab. 2, a standardowe krzywe rozwoju pożaru – rys. 5.
Norma brytyjska [12] podaje charakterystyczne przykłady pożarów w halach przemysłowych:

• bardzo szybkich – z udziałem cieczy palnych i spienionych tworzyw sztucznych,
• szybkich – z udziałem tworzyw sztucznych i tkanin,
• średnich – palet drewnianych i pudeł z kartonu.

Zainicjowany pożar rozwija się do momentu zadziałania stałych samoczynnych urządzeń gaśniczych lub do podjęcia skutecznych działań gaśniczych. Ewentualnie aż do całkowitego spalenia się materiałów palnych. W najczęściej spotykanym przypadku prowadzenia działań gaśniczych przy pomocy prądów wody strumień wody, niezbędny do przerwania rozwoju pożaru, określany jest z prawa zachowania energii. Jak wykazał w swych publikacjach [14, 15] Paul Grimwood, międzynarodowy konsultant straży pożarnych ze straży pożarnej południowo-wschodniej Anglii (Kent), należy przyjmować, że do przerwania rozwoju pożaru niezbędne jest podawanie
0,385 litra wody na sekundę na każdy megawat (MW) aktualnej mocy pożaru.

Gaszenie pożaru przez samochód ratowniczo-gaśniczy oraz oddymianie obiektu

Samochód ratowniczo-gaśniczy umożliwia podanie z prądownic 75 z dyszą 18 mm, 20 litrów wody na sekundę. To pozwala na przerwanie rozwoju pożaru o mocy do 52 MW, a więc też pożaru lokalnego (do 50 MW). Użycie hydrantu wewnętrznego 52 o wymaganej w rozporządzeniu MSWiA [16] wydajności 2,5 l/s pozwala z kolei na przerwanie rozwoju pożaru o mocy do 6,5 MW. Wymagane przez przepisy hydranty 52 z wężem płasko składanym nie nadają się do użycia przez osoby bez specjalistycznego przeszkolenia strażackiego. Są praktycznie niewykorzystywane. Jednak zgodnie z Polską Normą [17] taką samą wydajność 2,5 l/s można by zapewnić (łatwym w użyciu dla osób bez specjalistycznego przeszkolenia) hydrantem 33 z wężem półsztywnym. Warunkiem jest zastosowanie w nich ciśnienia 0,6 MPa i dyszy 12 mm.

Przy pomocy samochodu ratowniczo-gaśniczego można ugasić pożar bardzo szybki, jeżeli rozwija się on nie dłużej niż 8,5 minuty. Szybki – 17 minut i średni – 34 minuty. Za pomocą hydrantu 33 o podanych wyżej parametrach – pożar bardzo szybki, jeżeli rozwija się on nie dłużej niż 3 minuty; szybki – 6 minut; średni – 12 minut. W rzeczywistości czasy te będą powiększone o czas inkubacji pożaru, mogący trwać od kilkudziesięciu do kilkuset sekund. W tym czasie pożar może zostać zauważony przez pracowników, jeżeli przebywają oni w hali, lub być zasygnalizowany przez urządzenia wykrywcze.

Czas zgłoszenia pożaru a szybkość reakcji straży i oddymianie obiektów

Zgodnie z opracowaniem Roberta Mazura z Krajowego Centrum Koordynacji Ratownictwa i Obrony Cywilnej Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej, przedstawionym na seminarium „Rozwiązywanie trudnych problemów ochrony przeciwpożarowych – aspekty inżynierskie i formalne” 18 października 2012 r. w Szkole Głównej Służby Pożarniczej, czas rozpoczęcia akcji w odległości 5 km od jednostki ratowniczo-gaśniczej PSP może być przyjmowany jako wynoszący 8 min od przekazania do niej sygnału o pożarze. Jednocześnie potwierdzają to statystyki z ostatnich lat. Wynika z nich, że czas dojazdu jednostek od otrzymania informacji o pożarze w 94% przypadków mieści się w kwadransie.

W przypadku pożarów bardzo szybkich w halach bez stałej instalacji gaśniczej możliwość uratowania obiektu przez jednostkę PSP praktycznie nie istnieje. Pożar taki mógłby teoretycznie zostać ugaszony przez pracowników hali. Gdyby byli oni obecni w pobliżu pożaru w chwili jego powstania; gdyby dysponowali przy tym hydrantem 33 o podanych parametrach i byli bardzo zdeterminowani. W sumie jest to jednak mało prawdopodobne.

Zgodnie z powyższymi rozważaniami instalacja oddymiająca ma szansę pozytywnego oddziaływania na warunki występujące w czasie pożaru jedynie w przypadku, kiedy jego szybkość rozwoju jest ograniczona. Poniższe analizy dotyczą więc pożarów szybkich i średnich. Na rys. 7 przedstawiono określone za pomocą wzorów (1), (3), (4) i (5) temperatury warstwy dymu w halach produkcyjnych o wysokości 8 i 12 m, dla pożaru lokalnego (o mocy ≤ 50 MW) i skrajnych wartości gęstości mocy pożaru (90 i 620 kW/m²), w zależności od powierzchni czynnej klap dymowych. Powierzchnia czynna otworów dolotowych została przyjęta tak, by suma powierzchni czynnych klap dymowych i otworów dolotowych była minimalna.

Galeria

Zobacz więcej