Posadzki do zadań specjalnych – systemy żywiczne o największej wytrzymałości mechanicznej

Wytrzymałość mechaniczna to opór, jaki dany materiał stawia działającym na niego obciążeniom. W przypadku posadzek żywicznych, które stanowią wierzchnią, ścieralną warstwę podłogi, to od ich właściwości wytrzymałościowych zależy skuteczność ochrony podłoża przed działaniem czynników zewnętrznych.

Eksperci marki Flowcrete, producenta i dostawcy posadzek żywicznych, doradzają: które parametry opisujące wytrzymałość posadzki są najważniejsze; jak interpretować otrzymane wyniki badań; w jaki sposób przekładają się one na praktyczne walory użytkowe posadzki.

Posadzki żywiczne posiadają dużo większą wytrzymałość na ściskanie, zginanie i rozciąganie od betonu, na którym są wykonywane. Jednakże ze względu na ich niewielką grubość pomijamy ich wpływ na wzrost nośności przegrody – podkład betonowy musi być tak zaprojektowany, aby przenosił w całości obciążenia użytkowe.

Najważniejsze parametry opisujące wytrzymałość posadzki żywicznej to odporność na ścieranie, odporność na uderzenia oraz twardość. Ze względu na różne metody badawcze stosowane w przypadku poszczególnych parametrów, należy je poznać i wiedzieć, jak interpretować uzyskane wyniki, oraz – w jakim stopniu przekładają się one na cechy użytkowe posadzki.

Odporność na ścieranie, np. przy intensywnym ruchu kołowym

Ścieranie to proces korozyjny, który powstaje w wyniku przesuwania lub toczenia przedmiotów po posadzce. W normie PN-EN 13813, która dotyczy podkładów podłogowych oraz materiałów do ich wykonania, podano trzy metody badania odporności na ścieranie: badanie odporności na ścieranie na tzw. tarczy Boehmego, badanie pod naciskiem toczącego się koła i badanie ścieralności metodą BCA. Z kolei w normie PN-EN 1504-2, która dotyczy wyrobów i systemów do ochrony i napraw konstrukcji betonowych, w części 2. opisującej systemy ochrony powierzchniowej betonu, wskazano Test Tabera.

Najbardziej popularną metodą badania odporności posadzek żywicznych na ścieranie jest metoda BCA (od ang. nazwy British Cement Association), podająca klasyfikację AR (ang. Abrasion Resistance). Do wykonania tego badania służy specjalna maszyna, której głowica, składająca się z trzech stalowych kół, wiruje po badanej powierzchni. Koła te pod naciskiem 65 kg poruszają się po okręgu o średnicy 225 mm z prędkością 180 obrotów na minutę. Po wykonaniu 2850 obrotów mierzy się mikrometrem głębokość śladu wytartego w materiale w ośmiu punktach pomiarowych. Metoda ta pozwala na wykonanie badania na istniejącej posadzce (in situ) i jest mało inwazyjna – dochodzi jedynie do wytarcia śladu o niewielkiej grubości.

Do popularnych metod badania odporności na ścieranie posadzek żywicznych należy zaliczyć takie, które można przeprowadzić jedynie w warunkach laboratoryjnych, czyli test Tabera, który mierzy ubytek materiału pod wpływem działania kół o różnej twardości i badanie pod naciskiem toczącego się koła, w którym wytrzymałość posadzki przyporządkowuje się do klas RWA (ang. Rolling Wheel Abrasion).

Normy graniczne w różnych metodach

Nie ma możliwości porównania ze sobą wyników poszczególnych metod. Jednakże normy podają wartości graniczne, które powinny być spełnione dla posadzek żywicznych. W badaniu BCA jest to klasa AR1, w badaniu toczącego się koła jest to klasa RWA10. Natomiast w teście Tabera ścieralność musi być mniejsza od 3000 mg dla koła H22 przy odciążeniu 1000 g i przy 1000 obrotach. W przypadku tej metody istnieje możliwość użycia kół o innej twardości, dlatego zawsze należy porównywać wyniki uzyskane w ten sam sposób.

Wytrzymałość na ścieranie posadzek przekłada się na rodzaj i intensywność dopuszczalnych obciążeń użytkowych. Systemy posadzkowe o najwyższych klasyfikacjach sprawdzają się w przemyśle w ciężkich warunkach użytkowania. Pozwalają one na korzystanie z wózków transportowych na kółkach metalowych lub z tworzyw sztucznych (np. neoprenowych). Są one o wiele bardziej niszczące dla posadzek niż koła pompowane – gumowe.

Do rozwiązań najbardziej wytrzymałych mechanicznie należą systemy na bazie żywic epoksydowych i piasku kwarcowego, takie jak np. oryginalna posadzka Peran STB.

Galeria

Zobacz więcej