Utrzymanie ruchu kobiecym okiem

O pracy szefowej utrzymania ruchu redakcji naszego czasopisma opowiedziała Kinga Tomaszewska, kierownik Działu Utrzymania Ruchu w fabryce jedzenia dla zwierząt Mars Polska w Sochaczewie.

Firma Mars od 1992 roku regularnie inwestuje w Polsce. Obecnie we wszystkich fabrykach i biurach zatrudnia ponad 3000 osób, które nazywa Współpracownikami, podkreślając w ten sposób ich wkład w rozwój przedsiębiorstwa. W Polsce Mars znany jest z kategorii takich jak: jedzenie dla zwierząt, produkty czekoladowe, gumy do żucia, miętusy i cukierki owocowe oraz dania gotowe. Firma posiada również w Polsce centra usług wspólnych wspierające kraje w całej Europie. O specyfice pracy, wyzwaniach i możliwościach rozwoju w firmie Mars opowiedziała w wywiadzie szefowa utrzymania ruchu Kinga Tomaszewska.

Kobieta na stanowisku kierownika działu utrzymania ruchu to rzadkość. Czy to stanowisko związane jest z Pani wykształceniem? Skąd taki kierunek ścieżki zawodowej?

Faktycznie, kobieta zarządzająca zespołem utrzymania ruchu może budzić zainteresowanie w tym środowisku, co daje się czasem odczuć na spotkaniach branżowych. W pierwszej chwili może się wydawać, że pozwala się to wyróżnić, być pretekstem do rozpoczęcia rozmowy. Jednak w rzeczywistości liczą się tylko wiedza, doświadczenie i zaangażowanie. Mars nie ogranicza obszarów zainteresowań pracowników, wręcz przeciwnie – zachęca do nieustannego poszerzania kompetencji i realizowania swoich pasji. Ścieżkę rozwoju kariery w firmie kształtuje się indywidualnie, a jej kierunek zależy tylko od chęci i ambicji każdego Współpracownika. W ramach Osobistego Planu Rozwoju ustalamy cele tak, aby odpowiadały one naszym aspiracjom zawodowym. Jeśli chodzi o wybrany przeze mnie kierunek, to jest on związany z moimi zainteresowaniami – ze światem nauki i techniki. Po ukończeniu studiów na Politechnice Warszawskiej pracowałam jako Team Leader zespołu produkcyjnego, a UR było moim kolejnym wyborem.

Na czym polega Pani praca jako szefa działu UR w firmie Mars?

Moja praca polega na zapewnieniu maksymalnej sprawności wyposażenia technicznego fabryki. Odpowiadam za każdą awarię, każde działanie prewencyjne, każdą usuniętą przyczynę źródłową problemu technicznego, każde wdrożone usprawnienie. Jako menedżer działu UR pracuję z ludźmi i poprzez ludzi. Na wyniki pracy wpływam więc głównie poprzez angażowanie i rozwijanie talentów, nakierunkowane na bilans pomiędzy umiejętnościami technicznymi a miękkimi oraz maksymalizowanie wyników poprzez działanie zespołowe.

Jak dużym zespołem Pani kieruje? Czy nie ma lub nie miała Pani problemów, zarządzając – jak się domyślam – męskim zespołem?

W Marsie wszyscy Współpracownicy są sobie równi, bez względu na rasę, płeć, przynależność kulturową, religię, styl życia czy wiek. Zarówno panie, jak i panowie mają takie same szanse na rozwój. Każdy ze Współpracowników przechodzi przez proces ustalania priorytetów i celów tak, aby w pełni mógł realizować się zawodowo. Zespół, którym zarządzam, składa się z 21 osób – są to: technicy, mechanicy, elektrycy i automatycy. Nie mam problemów z komunikacją z nimi, doceniam ich otwartość na wyzwania. Oczywiście jesteśmy zespołem ludzi o odmiennych charakterach, ale jako odpowiedzialny menedżer staram się wprowadzać jak największą harmonię w dziale tak, żeby każdemu pracowało się jak najlepiej.

Czy park maszynowy obsługiwany przez Pani zespół składa się z typowych maszyn przemysłowych, które można spotkać w wielu zakładach (np. pompy, wentylatory), czy raczej są to oryginalne i specyficzne rozwiązania techniczne?

Bazujemy na typowych rozwiązaniach dostępnych na rynku, oczywiście dostosowując je do specyfiki naszego procesu. Są jednak i specjalne rozwiązania, będące naszym opatentowanym projektem technicznym.

Z jakimi wyzwaniami i problemami musi się Pani mierzyć w pracy?

Firma dynamicznie się rozwija, dlatego w mojej codziennej pracy niezwykle ważne są odpowiednie planowanie i określanie priorytetów dla całego zespołu. Zależy mi na tym, aby każdy z moich Współpracowników czuł, że ma wkład w realizowanie strategii firmy. Takie możliwości dajemy każdemu, od pierwszych dni kariery w Marsie. Nasze programy menedżerskie i stażowe zakładają, że każdy, już od samego początku, może mieć realny wpływ na funkcjonowanie firmy i aktywnie uczestniczyć w rozwoju biznesu, realizując samodzielne, niezależne projekty, oczywiście przy niezbędnym wsparciu ze strony zespołu i menedżerów zawsze, kiedy będzie tego potrzebować. Wśród bardziej namacalnych wyzwań jest m.in. ciągłe podążanie za rozwijającą się technologią i nowymi trendami.

Czy zdarzają się sytuacje krytyczne, w których Pani koledzy potrzebują wsparcia i motywacji? Jeśli tak, to czy udaje się Pani sprostać takim wyzwaniom?

Mam to szczęście, że w naszej firmie praca zespołowa i wzajemne wsparcie w sytuacjach kryzysowych są naturalną reakcją wszystkich Współpracowników. Kiedy coś się dzieje, np. awaria ważnego dla fabryki urządzenia, w zespole następuje pełna mobilizacja i wspólnie szukamy najlepszego rozwiązania. Jako przełożony zawsze staram się stosować model przywództwa sytuacyjnego, czyli dobrać metody motywacyjne, które najlepiej działają dla konkretnej osoby.

Co ceni Pani sobie najbardziej w obecnej pracy i firmie?

Praca w dziale technicznym to swego rodzaju logiczna łamigłówka, która codziennie dostarcza nowe wyzwania i niezliczone możliwości do rozwoju. Wspólnie z zespołem realizujemy projekty, która dają nam wiele powodów do satysfakcji. Powodem do dumy są zarówno nowe inwestycje, do których przyczyniliśmy się dzięki osiąganym wynikom, jak i drobne usprawnienia wprowadzane w celu podniesienia niezawodności maszyn. Ważne jest dla mnie również to, że firma, w której pracuję, wspiera rozwój młodych talentów, oferując w naszym dziale projekty stażowe dla studentów. W ten sposób promujemy pracę w działach technicznych również wśród kobiet.

Wspomniała Pani o wdrażaniu usprawnień i systemów oceny stanu maszyn. Czy Pani zdaniem tego typu systemy przynoszą oczekiwane korzyści? Może Pani podać jakiś ciekawy przykład, który poprawił efektywność działania maszyn?

Bieżące monitorowanie stanu maszyn przy wykorzystaniu zaawansowanych rozwiązań technologicznych to dla UR ogromna szansa na podniesienia efektywności działań. Rozsądne wdrożenie powinno oczywiście bazować na analizie strategiczności parku maszynowego i planie utrzymaniowym odpowiednio dobranym do poszczególnych urządzeń. Mimo że wdrożenie łączy się z dodatkowymi nakładami finansowymi, zwrot z inwestycji może być bardzo szybki. Przykładem z zeszłego roku było zaradzenie potencjalnej awarii urządzenia zasilającego w surowiec wszystkie linie produkcyjne w jednej z fabryk. Udało się jej uniknąć dzięki nowo zainstalowanemu systemowi monitoringu i analizy drgań. Plan kolejnych wdrożeń mamy gotowy, fakty i liczby dla poparcia zasadności inwestycji są również przygotowane… a my snujemy już futurystyczne wizje Przemysłu 5.0.

> (otwiera się na nowej zakładce)”>Przeczytaj inne artykuły z zakresu utrzymania ruchu >>