Wibroakustyczna diagnostyka przemysłowych przekładni zębatych

Jak pokazują różne wyniki badań, do oceny stanu technicznego przekładni zębatych coraz częściej stosowane są metody ultradźwiękowe [2], bazujące na sygnałach drgań w paśmie od 20 kHz do 100 kHz. Metody te są bardzo skuteczne w detekcji uszkodzeń kół zębatych i łożysk przekładni na bardzo wczesnym etapie ich rozwoju i pod tym względem przewyższają diagnostykę drganiową. Sygnały ultradźwiękowe mogą być analizowane w sposób jakościowy i ilościowy. Jakościowa analiza sygnałów ultradźwiękowych odbywa się w chwili pomiaru przez odpowiednio wyszkolonego operatora. Polega na odsłuchu, za pomocą słuchawek podłączanych do miernika, wcześniej przetworzonego sygnału ultradźwiękowego. Odsłuch ultradźwięków w zakresie słyszalnym jest możliwy dzięki zastosowaniu detektora heterodynowego wbudowanego w przyrząd pomiarowy. Odsłuch akustyczny sygnałów ultradźwiękowych pozwala doświadczonemu diagnoście na zasadzie porównawczej rozpoznać symptomy występowania uszkodzenia przekładni. Analiza ilościowa sygnałów ultradźwiękowych prowadzona jest na podstawie parametrów liczbowych opisujących ich amplitudę. Mogą to być: wartość skuteczna (RMS) i wartość szczytowa (PEAK) oraz bezwymiarowy współczynnik szczytu (CREST FACTOR), będący stosunkiem wartości szczytowej do wartości skutecznej sygnału. Parametry te wyrażane są w dB i mogą być zapisywane automatycznie przez przyrząd pomiarowy w jego pamięci. Zadaniem operatora jest ich prawidłowy odczyt i interpretacja. Istnieje również możliwość rejestracji przebiegów ultradźwiękowych i ich późniejszej analizy w dziedzinie czasu i/lub częstotliwości z zastosowaniem dedykowanego oprogramowania. Dla potrzeb diagnostyki przekładni zębatych opracowano różne metody wykorzystujące ultradźwięki [8]. Przykładem może być komercyjne rozwiązanie firmy Holroyd [10], zaimplementowane w urządzeniach pomiarowych i bazujące na analizie sygnałów emisji akustycznej.

Metody akustyczne obe...