Ocena parametrów krawędzi ciętej masywnych i porowatych stopów metali

Wybór metody cięcia określają:

• rodzaj materiału i jego grubość,
• wymagana jakość i dokładność,
• szybkość i ekonomika cięcia,
• obróbka końcowa jak również cena urządzenia.

Zakres zastosowania cięcia tlenowo-acetylenowego ogranicza się do elementów o grubości od 3 mm do 300 mm ze stali niestopowych i niskostopowych. Ciepło wydzielane z płomienia podgrzewającego i ciepło wytwarzane podczas spalania powodują spalanie żelaza, stali niestopowych, niektórych stali stopowych, tytanu a także jego stopów. Ich temperatura zapłonu jest niższa od temperatury topienia, i usunięcie produktu spalania ze szczeliny.

Wysoką wydajnością a także umiarkowanymi kosztami jak również możliwością cięcia elementów o grubości do 150 mm cechuje się cięcie plazmowe [1], którego parametrami są: natężenie prądu łuku, rodzaj i ciśnienie gazu plazmowego, rodzaj elektrody jak również średnica dyszy zwężającej łuk. W czasie cięcia plazmowego mają miejsce topnienie a także odparowywanie metalu. Plazmą można ciąć elementy o grubości ścianki od 1 do 150 mm. Do cięcia materiałów przewodzących prąd stosuje się łuk plazmowy zależny, jarzący się pomiędzy elektrodą a ciętym materiałem. Do materiałów nieprzewodzących łukiem – niezależny jarzący się między elektrodą a dyszą w głowicy plazmowej. Gaz plazmowy wydmuchuje produkty cięcia ze szczeliny.

Cięcie laserowe

Dynamicznie rozwijającą się metodą cięcia elementów o małej grubości od 1 mm do 25 mm jest cięcie laserowe. Zapewnia dużą dokładność i jakość krawędzi oraz małe odkształcenia termiczne. Cięcie laserowe wykorzystuje zjawisko topienia materiału skupioną wiązką promieniowania laserowego i wydmuchiwania produktów cięcia przez gaz ws...