Diagnostyka wibroakustyczna przekładni zębatych

Aby zapobiec awariom przekładni zębatych i zapewnić ich długotrwałe i bezawaryjne działanie, należy je prawidłowo eksploatować. Także bieżąca ocena stanu technicznego jest istotna. Pozwoli to na wykrycie potencjalnych uszkodzeń i pomoże zaplanować remonty. Jedną z powszechnie stosowanych metod oceny ich stanu technicznego jest diagnostyka drganiowa.

Przekładnie zębate są mechanizmami przenoszącymi energię mechaniczną z maszyny napędzającej (napędu) na maszynę napędzaną (odbiorczą). Zwykle odbywa się to przy jednoczesnej zmianie prędkości obrotowej i momentu obrotowego. Przeniesienie napędu w przekładni zębatej ogólnego przeznaczenia w najprostszym przypadku odbywa się przy współudziale dwóch kół zębatych. Umieszczone one są na łożyskowanych wałach (wejściowym i wyjściowym). Zamknięte są one w korpusie zapewniającym odpowiednie warunki obiegu medium smarującego i wymiany ciepła. W praktyce spotyka się przekładnie o bardziej złożonej budowie (wielostopniowe), z nieruchomymi i ruchomymi (planetarne) osiami kół, z wałami łożyskowanymi tocznie lub ślizgowo, z kołami o różnym kształcie (walcowe, stożkowe) różnej geometrii linii zęba (proste, śrubowe, daszkowe itp.) czy różnym umiejscowieniu uzębienia.

Większość przypadków to przekładnia zębata działająca w szeregowym układzie przeniesienia napędu. W przypadku jej awarii skutkuje to unieruchomieniem całego zespołu maszynowego. Ogólny stan techniczny przekładni zależy od kilku głównych czynników. Można wśród nich wymienić: cechy konstrukcyjne przekładni, jakość materiałów, dokładność wykonania i montażu elementów przekładni, a także warunki i sposób eksploatacji. W przypadku cech konstrukcyjnych, takich jak: geometryczne, materiałowe i dynamiczne, ich dobór zależy od konstruktora. Typowym przykładem nie zawsze przemyślanych działań konstruktorów przekładni z...