Analiza procesu spawania plazmowego – cz. II

Z artykułu dowiesz się:

• jak wygląda proces spawalniczy PTA;
• jakie zmienne należy wziąć pod uwagę podczas doboru gazu plazmowego;
• gdzie stosuje się spawanie PTA, a także w jakich sytuacjach daje najlepsze rezultaty.

Spawanie plazmowe PTA ma bardzo szerokie zastosowanie. Jak przebiega i na jakie parametry należy zwrócić uwagę, wykorzystując tę metodę?

Ze względu na wysoce skoncentrowany, stabilny, kolumnowy łuk plazmowy PTA, w zależności od natężenia prądu spawania, rodzaju gazu plazmowego i odległości palnika od powierzchni spawanego złącza, napięcie łuku plazmowego jest wysokie. Sięga rzędu 20-50 V. Niska wrażliwość łuku plazmowego na zmiany jego długości sprawia, że sterowanie napięciem łuku jest konieczne tylko w przypadku spawania plazmowego złączy o zmiennym kształcie. Łuk plazmowy ma stosunkowo długą, kolumnową postać. To zapewnia stałą energię liniową spawania, nawet przy zmianach odległości między dyszą a powierzchnią złącza w granicach ±1,5-2,0 mm. Jest to duża zaleta w przypadku ręcznych, automatycznych i zrobotyzowanych zastosowań procesu spawania plazmowego PTA.

Prędkość spawania plazmowego techniką z oczkiem spoiny złącza doczołowego lub też grani złączy o większej grubości, bez odstępu, trzeba kontrolować wraz z natężeniem prądem spawania i natężeniem przepływu gazu plazmowego. Chodzi o to, aby warunki cieplne tworzenia spoiny były tuż poniżej warunków cięcia plazmowego.

Niska prędkość przepływu gazu plazmowego pozwala siłom napięcia powierzchniowego metalu spoiny utrzymać go na ściankach kanału oczka spoiny. Dzieje się tak nawet w pozycjach przymusowych spawania. Natężenie przepływu gazu plazmowego trzeba ściśle kontrolować w ...