Znaczenie błędów ustawienia opraw łożyskowych wału trzypodporowego dla trwałości łożyskowania

Założenia upraszczające:

• problem jest rozpatrywany statycznie (pominięte są siły, a także zmiany sił powodowane ruchem obrotowym wału i wewnętrznych części łożysk),
• obciążenie wału występuje w jednej płaszczyźnie osiowej, a jest reprezentowane przez siły składowe w kierunku promieniowym x, a także osiowym y,
• nie uwzględnia się żadnych błędów kształtu kulek ani pierścieni łożyska,
• odkształcenia sprężyste łożysk rozważa się tylko w miejscach styku części tocznych z pierścieniami (swobodne powierzchnie pierścieni zachowują kształt cylindryczny),
• pominięto luzy związane z pasowaniami łożysk.

Sposób rozwiązania zagadnienia

Ze względu na wzajemne uzależnienie rozpatrywanych wielkości (odkształceń i obciążeń w wale i w łożyskach) oraz brak możliwości obliczenia wprost składowych przemieszczeń w łożysku w zależności od obciążenia, przyjęto postępowanie iteracyjne, w którym można wyróżnić następujące kroki:

1. W pierwszym kroku obliczono wstępne (początkowe) wartości reakcji podpór, a także wstępne (początkowe) wartości kątów ugięcia wału w podporach, bez uwzględnienia podatności łożysk i momentów gnących w łożyskach (rys. 4).
   Do wyznaczania reakcji podpór, a także orientacyjnych linii ugięcia wału zastosowano metodę superpozycji [1, 2].
2. W drugim kroku są określone przemieszczenia sprężyste w łożyskach i momenty reakcyjne łożysk przy ich obciążeniach wstępnych i wstępnych parametrach linii ugięcia wału (według punktu 1). Nie jest możliwe bezpośrednie wyznaczenie przemieszczeń sprężystych w łożysku na podstawie jego obciążenia, szczególnie przy obciążeniu złożonym. Wynika to stąd, że nie jest znana liczba kulek przenoszących obciążenie ani kąt działania poszczególnych kul...