Technologie cięcia w produkcji kanałów wentylacyjnych z blach powlekanych

W niniejszym artykule autorzy analizują technologie cięcia blach a także taśm stalowych ocynkowanych wg PN-EN 10346:2015-09 [1] w gatunku DX51DZ275-M-A-C [2], o wydatku ocynku 275 g/m². Wykorzystuje się je do produkcji różnego rodzaju kształtek wentylacyjnych prostokątnych i kanałów. Materiały o grubości w zakresie od 0,6 do 1,5 mm stosowane do produkcji muszą spełniać wymagania normy PN-89/H-92125.

Optymalna technologia obróbki półfabrykatów z blach wykorzystywanych przy produkcji wszelkiego typu kanałów wentylacyjnych ma kluczowe znaczenie dla przedsiębiorstwa produkcyjnego w ujęciu techniczno-ekonomiczno-użytkowym. Rozróżniamy następujące podstawowe metody cięcia materiałów: mechaniczne, cieplne a także strumieniowe.

Wśród metod mechanicznych najpowszechniejsze jest cięcie za pomocą pił mechanicznych. Metoda ta posiada jednak duże ograniczenia, które wynikają ze specyfiki tej technologii. Szerokość szczeliny cięcia jest ograniczona przez szerokość stosowanych pił lub tarcz. Cięcie na skutek zjawisk tarcia skutkuje wzrostem temperatury materiału w obszarze cięcia. Oddziaływanie temperatury może powodować zmiany struktury metalograficznej.

Wyeliminowanie efektów cieplnych wymaga zastosowania chłodziwa lub też systemu pił wolnoobrotowych, co w drugim przypadku skutkuje wydłużeniem całego procesu. W przypadku zastosowania cieczy obróbkowej dochodzi problem z utylizacją zużytego płynu. Aby uzyskać cięcie po zadanej trajektorii, np. w postaci łuku, konieczne jest zastosowanie cięcia frezami. Jest ono dość powolne i również wymaga stosowania chłodziwa. Zastosowanie metod mechanicznych wiąże się też z kolejnym dość istotnym ograniczeniem. Mianowicie powtarzalność procesu trzeba systematycznie kontrolować, gdyż narzędzia wykorzystywane do cięcia zużywają się. Zmienia...