Różnicowa obróbka cieplna w technologii wytwarzania wielkotonażowych walców oporowych

W celu osiągnięcia najkorzystniejszego rozkładu twardości na przekroju walca i wymaganej twardości na powierzchni beczki walce oporowe podlegają końcowemu odpuszczaniu. Odpuszczanie to powinno być wykonywane bezpośrednio po hartowaniu różnicowym. Duże różnice w twardości stali występujące na różnych głębokościach po hartowaniu ulegają częściowemu wyrównaniu podczas odpuszczania. Na rys. 7 przedstawiono przykładowe wyniki pomiarów twardości stali 50H3MNV i 60H2MNV w zależności od temperatury odpuszczania.

Wymagana twardość walców oporowych ze stali 60H2MNV mieści się w przedziale 65-70 HSh-C (500-554 HV). Twardość walców oporowych ze stali 50H3MNV przeznaczonych dla walcowni zimnych – w przedziale 60-65 HSh-C (445-500 HV). Ze względu na wymaganą wyższą twardość walców oporowych walcarki do przeróbki na gorąco ze stali 60H2MNV ich temperatura odpuszczania jest około 150°C niższa niż dla walców ze stali 50H3MNV.

Technologia różnicowego hartowania i znaczenie dla własności walców

Próby przemysłowe wykazały przydatność opisanej technologii różnicowego hartowania walców oporowych dla ich jakości. Wyrażało się to głównie poprzez ich dłuższą żywotność (1,5-2 razy). Oprócz tego także inne wskaźniki techniczno-ekonomiczne, zarówno w warunkach eksploatacyjnych walcowni zimnej, jak i walcowni gorącej blach. Ta obróbka cieplna dała możliwość zahartowania grubszej warstwy walca niż w sposobie konwencjonalnym, tj. hartowaniu objętościowym. Zmniejszone zużywanie się walców oraz dłuższy czas ich eksploatacji w jednej zabudowie były wynikiem wzrostu twardości powierzchni beczki walca w porównaniu do twardości walców wytwarzanych według tradycyjnej technologii.

Ponadto próby eksploatacyjne walców roboczych wykazały, że oprócz podniesien...