Rola systemów wizyjnych i zaawansowana kontrola jakości w robotyzacji

Połączenie systemów wizyjnych z robotami przemysłowymi jest znane i stosowane od lat 70. ubiegłego wieku. Zakres stosowania tego typu rozwiązań był jednak ograniczony zarówno ze względów technologicznych, jak i finansowych. Wraz z pojawieniem się i intensywną promocją idei Przemysł 4.0 integracja systemów wizyjnych z robotami przemysłowymi i stanowiskami zrobotyzowanymi w wielu obszarach produkcji staje się standardem przynoszącym wymierne korzyści finansowe.

Rys. 1. Budowa systemów wizyjnych; fot. z archiwum autora

W wielu zrobotyzowanych gniazdach produkcyjnych stosowanych w polskim przemyśle wykorzystywane są roboty przemysłowe. Sterowane są one w sposób konwencjonalny na bazie pozycjonowania w przestrzeni poszczególnych węzłów kinematycznych robota. Taki tryb pracy robota pozwala wykonywać szybko różnego rodzaje operacje. Jednak elementy, którymi manipuluje robot, muszą znaleźć się w ściśle określonym miejscu i orientacji przestrzennej. Wymaga to stosowania specjalnych podajników oraz przyrządów pozycjonujących. Wpływa to zarówno na koszty samego stanowiska, jak i czas jego przezbrajania (rekonfiguracji). Kontrola poprawności funkcjonowania gniazda zrobotyzowanego odbywa się za pomocą różnorodnych czujników obecności i położenia zintegrowanych z układem sterującym robota. Czujniki te pozwalają na kontrolę ściśle wyizolowanego fragmentu przestrzeni operacyjnej robota. Nadal narzuca to ograniczenia w elastyczności funkcjonowania całego gniazda zrobotyzowanego.