Regały wysokiego składowania – podział, wytyczne i projektowanie

Systemy magazynowania

Regały półkowe z uwagi na prostotę obsługi są najbardziej powszechnym sposobem magazynowania. Przeznaczone są głównie do układania towarów umieszczonych luzem, w opakowaniach jednostkowych lub pojemnikach magazynowych. Zaletami takiego rozwiązania są możliwość dostępu do każdego składowanego materiału oddzielnie, jak i regulacja położenia półek, co pozwala dostosować przestrzeń do konkretnego towaru.

Regały półkowe są stosowane przy towarach o niewielkich gabarytach oraz niedużej rotacji samego towaru, jak i miejsca jego położenia. Rozwiązaniem zbliżonym do półkowego, które również zdobyło dużą popularność, są stałe regały wspornikowe, składające się z konstrukcji głównej (słupków) i mocowanych do nich prostopadle wsporników (rys. 2). Rozwiązania te przyjęły się bardzo dobrze przy ekspozycji towarów w sklepach wielobranżowych, gdzie rotacja towaru na półce jest dość częsta i wymagana jest możliwość regulacji jej wysokości.

Obecnie popularnym systemem magazynowania są regały paletowe (stałe lub przejezdne). Zastosowanie regałów paletowych pozwala na taką aranżację wnętrza magazynu, aby dostęp do każdej palety z osobna był możliwy, pozwala również na dostosowanie systemu do wysokości magazynu (zwiększenie wysokości magazynowania), jak i do rozmiaru palet czy też wielkości stosowanych środków transportu. Ciekawym rozwiązaniem pozwalającym wykorzystać przestrzeń magazynową najbardziej korzystnie pod względem wypełnienia „treścią” są tak zwane „silosy magazynowe”, czyli magazyny samonośne, w których system magazynowy jest jednocześnie konstrukcją nośną dla całego budynku. Konstrukcja takiego obiektu może być z powodzeniem wykształtowana z większości dostępnych systemów składowania, co pozwala na dowolne kształtowanie przestrzeni magazynowej dla różnego typu składowanych towarów (rys. 3).

Częstym rozwiązaniem stosowanym w takich obiektach są regały wysokiego składowania, które można formować praktycznie dowolnie i mogą tym samym z powodzeniem tworzyć wysokie konstrukcje, które będą stanowiły jednocześnie układ nośny obiektu i przestrzeń składową. Rozwiązanie to stało się popularne z uwagi na relatywnie niewielkie koszty (w porównaniu do innego rozwiązania), dzięki praktycznie bezstratnemu wykorzystaniu przestrzeni magazynowej. Mankamentem tego rozwiązania jest to, że modyfikacja układu wymaga większego wkładu pracy niż ma to miejsce przy zwykłych systemach wolnostojących. Również dodatkową przeszkodą jest to, że regał, który spełnia funkcję konstrukcyjną, musi spełniać również wymagania Prawa budowlanego i przepisów zawartych w zaleceniach normowych, która definiuje taki typ statycznego systemu składowania [16].

Statyczne systemy składowania

Statyczne systemy składowania to przestrzenne, wielokondygnacyjne i wielonawowe układy o konstrukcji prętowej w układzie nośnym belkowo-słupowym. Konstrukcję regału można przyrównać do klasycznych szkieletowych konstrukcji budynków, jednak z uwagi na przeznaczenie, czas użytkowania i rodzaj połączeń pojawiają się istotne różnice, nie tylko w samym układzie konstrukcyjnym, ale również w filozofii projektowania. Projektowanie takich układów wymusza sprawdzenie warunków nośności i użytkowalności konstrukcji, w której geometria i przekroje poprzeczne elementów składowych są narzucone z góry, a zadaniem projektanta jest taka rotacja elementów, aby spełniały wymagania dla konkretnego przypadku. Projekt układu z uwagi na jego charakter jest bardziej pracochłonny od projektu budynku, ponieważ należy uwzględnić takie aspekty jak [3]:

• duże smukłości elementów konstrukcyjnych, które są wynikiem zastosowania cienkościennych profili o monosymetrycznym przekroju,
• połączenia, które kształtowane są przeważnie jako przestawne zaczepowe – w celu dowolnej zmiany geometrii regału w zależności od potrzeb użytkownika,
• problem z zachowaniem statycznej niezmienności z uwagi na brak usztywnień w poziomach kondygnacji.

Zbiór wymagań, które są stawiane przed projektantem w celu bezpiecznego zaprojektowania takich układów, został zawarty w normie PN-EN 15512 [16].

Galeria

Zobacz więcej