Przemysłowe metody identyfikacji niesprawności pracy napędów elektrycznych

Zapewnienie ciągłości pracy silników elektrycznych decyduje o wynikach produkcji zakładów przemysłowych. Napędy elektryczne znajdują zastosowanie w liniach technologicznych, maszynach, wózkach samojezdnych, agregatach hydraulicznych, sprężarkach, narzędziach ręcznych oraz wielu innych urządzeniach technologicznych i wspomagających produkcję. W wielu przypadkach przyczynami niesprawności są elementy niezwiązane bezpośrednio z ustrojem elektrycznym silnika, ale z nieprawidłową konfiguracją całego układu napędowego. W artykule przedstawiono krótkie omówienie metod diagnozy silników elektrycznych oraz typowe podejścia możliwe do zastosowania w przypadkach detekcji awarii.

Wśród niesprawności silników elektrycznych należy wyróżnić czynniki zagrażające bezpieczeństwu, życiu operatorów maszyn, jakości produktu oraz ciągłości produkcji. Nieprawidłowości występujące w fazie użytkowania zespołów napędowych można podzielić na elementy eksploatacyjne oraz proceduralne. Same awarie przyjmują charakter mechaniczny lub elektryczny. Służby utrzymania ruchu natrafiają jednak na trudności związane ze znalezieniem przyczyny na podstawie charakterystycznych objawów. Nie zawsze stanowi to proste zadanie. Pierwszą istotną przeszkodą jest określenie parametrów branych pod uwagę w fazie diagnozy. Drugą jest analiza danych, która powinna doprowadzić do jednoznacznych wniosków.

Przegląd metod diagnozy niesprawności silników elektrycznych

Istnieje wiele metod stosowanych do diagnostyki silników elektrycznych. Z drugiej strony diagnoza samego silnika jest rozwiązaniem połowicznym, ponieważ większość awarii jest bezpośrednim skutkiem nieprawidłowości pracy urządzeń napędzanych. Szczególnie istotne są: przeciążenia (powodujące zablokowanie elementów ruchomych napędu), rozosiowanie (pro...