Przemysł 4.0 w energetyce

Jeśli dane, to ropa XXI wieku, to sztuczna inteligencja jest nową elektrycznością. To coraz częściej powtarzane zdanie pokazuje nam, że transformacja cyfrowa różnych sektorów gospodarki staje się koniecznością.

Wskazuje również na to, jak dalekosiężne mogą być konsekwencje rewolucji technologicznej. Dotyczy to także polskiego sektora energetycznego. Jednak pomimo rosnącego zainteresowania Przemysłem 4.0 w Polsce oraz dużych korzyści z cyfryzacji sektora energetycznego, wciąż jesteśmy na początku cyfrowej drogi. Niski poziom cyfryzacji polskich przedsiębiorstw wynika zarówno z raportu Smart Industry przygotowanego przez Siemens i Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii, jak i z zestawienia Digital Economy and Society Index Komisji Europejskiej. Pokazują one, że polski sektor prywatny musi przyspieszyć swoje starania, aby przedsiębiorstwa zaczęły wykorzystywać komercyjne możliwości technologii cyfrowych.

Po co cyfryzacja?

Cele transformacji cyfrowej energetyki można podzielić na biznesowe/krótkofalowe (bezpośredni wzrost wydajności i oszczędności wynikający z optymalizacji procesów czy likwidowania marnotrawstwa za pomocą rozwiązań Przemysłu 4.0) oraz długofalowe – zmiany w całym systemie energetycznym. Obecnie w Polsce strona podażowa sektora energetycznego cechuje się dużym poziomem centralizacji (energia elektryczna jest wytwarzana w dużych elektrowniach, przesyłana przez sieci przesyłowe i dystrybucyjne oraz dostarczana odbiorcom końcowym), przy czym pozycja odbiorcy energii jest dość bierna (Soft 2016). Natomiast znaczna część zapotrzebowania na energię elektryczną jest nieelastyczna w perspektywie krótkoterminowej (brak zmiany konsumpcji energii w wyniku zmian cenowych). Cyfryzacja czy rozwiązania Przemysłu 4.0 mogą ten stan zmienić (MIT 2016).