Projektowanie podestów podwieszanych do konstrukcji dachu

Autorskie rozwiązania dla podestów podwieszanych

Na rys. 22-24 zamieszczono trzy sprawdzone rozwiązania dotyczące konstruowania podestów podwieszanych.

Rys. 22 – podwieszania toru EHB. 2 plastry z profilu ⌶PE 400 obejmują 2 ceowniki. W środniku ⌶PE 400 wykonuje się pionowe otwory podłużne. Do dolnej półki ⌶PE od spodu spawa się nakrętki. Wcześniej wykonuje się w niej otwory. Śruby wkręcone w nakrętki umożliwiają płynną pionową regulację. Łącznik dla podwieszenia toru EHB o kształcie litery „C” wprowadza się pomiędzy 2 ceowniki. Plastry można mocować bezpośrednio do konstrukcji dachu lub za pośrednictwem wieszaków. Natomiast do dwóch ceowników można mocować wieszaki dla podestu ochronnego. Opisane rozwiązanie zastosowano w zakładzie Skody w Mlada Boleslav.

Rys. 23 – mocowania wieszaka systemem „rura w rurze”. Aby wyeliminować uciążliwe tymczasowe podwieszenie podestu na pasach zastosowano szpilki (pręty gwintowane) montażowe. Szpilki zapewniają tymczasowe podwieszenie podestu do czasu, gdy zostanie zniwelowany. Wówczas przewierca się króciec przez otwory w wieszaku, które wykonuje się wcześniej w warsztacie. Po przewierceniu i skręceniu można zdemontować szpilki i wykorzystać je później. Dla wygody montażu króciec spawa się do belek rusztu dolnego.

Opisane rozwiązanie zastosowano w zakładzie Skody w Kvasinach.

Rys. 24 – podwieszana rama Vierendeela. To w sumie trzeci typ głównego układu konstrukcyjnego podestu – jest odmianą połączenia ramowego. Pozwala uzyskać największą nośność podwieszanego podestu. Opisane rozwiązanie zastosowano w zakładzie VW w Zwickau.

Podsumowanie

Najważniejszą zaletą podestów podwieszanych jest to, że pozwalają na swobodną i niczym nieograniczoną aranżację układu funkcjonalnego parteru hali. Ze względu na przewagę sił rozciągających w układach statycznych podestów nie ma obaw związanych z utratą stateczności ogólnej. Główną wadą jest ich ograniczona nośność uzależniona od nośności dachu.

Piśmiennictwo

1. PN-EN 1991-1-1. Oddziaływania na konstrukcje. Oddziaływania ogólne – Ciężar objętościowy, ciężar własny, obciążenia użytkowe w budynkach.
2. PN-EN 1993-1-1. Projektowanie konstrukcji stalowych. Reguły ogólne i reguły dla budynków. PN-EN 1993-1-8.
3. PN-EN 1993-1-8. Projektowanie konstrukcji stalowych. Projektowanie węzłów
4. PN-EN 1990-2. Podstawy projektowania konstrukcji.
5. Kozłowski A.: Konstrukcje stalowe. Część druga. Stropy i pomosty.

Przeczytaj również: Co powinniśmy wiedzieć o płytach warstwowych?

Galeria

Zobacz więcej