Śrubowe połączenia zakładkowe w halach z kształtowników zimnogiętych. Wpływ ich podatności na zachowanie konstrukcji

Jako obciążenia przyjęto następująco:

LC1 – ciężar własny konstrukcji;
LC2a – ciężar wykończenia 0,18 kN/m²;
LC2b – obciążenie instalacjami 0,18 kN/m²;
LC3 – obciążenie wiatrem – przyjęto 1 strefę obciążenia wiatrem, III kat. terenu;
LC4 – obciążenie śniegiem – przyjęto 2 strefę obciążenia śniegiem.

Podsumowanie

Sposób modelowania połączeń elementów ma znaczący wpływ na wartości otrzymywanych przemieszczeń pionowych i poziomych. Maksymalny przyrost przemieszczeń pionowych pomiędzy wynikami otrzymanymi dla modelu o węzłach idealnych (model numer 1), a modelu uwzględniającego podatność połączeń w sposób nieliniowy z uwzględnieniem poślizgu dla połączeń typu 3 (model numer 3) wynosi 90%. Analogiczną sytuację zauważono w przypadku przemieszczeń poziomych – przyrost o ponad 80%.

Rys. 10 charakteryzuje zachowanie analizowanej kratownicy w kierunku pionowym w zależności od sposobu modelowania połączeń. Zgodnie z przedstawionym wykresem model o węzłach idealnych (model nr 1) wykazuje największą sztywność. Pomiędzy modelami uwzględniającymi podatność za pomocą zależności liniowych lub nieliniowych nie obserwuje się znacznych różnic po wybraniu luzów w połączeniu – zjawisko poślizgu występujące w pierwszej fazie pracy konstrukcji powoduje znaczne przemieszczenia.