Oddymianie hal produkcyjnych i magazynowych

Oddymianie – obliczanie strumienia masowego dymu

Strumień masowy dymu M zależy od wielkości (obwodu) pożaru i wysokości słupa dymu:

gdzie:
C_e –    współczynnik zasysania powietrza do słupa dymu w czasie pożaru, wynoszący dla pomieszczeń wielkokubaturowych 0,19 [kg·s^-1·m^-5/2],
P –    obwód pożaru [m],
Y –    wysokość słupa dymu [m], od posadzki do podstawy warstwy dymu.

Oddymianie – obliczanie obwodu pożaru

Równanie (3) obowiązuje dla wysokości słupa dymu Y. Jest ona nie większa niż 0,9 wysokości hali H i nie mniejsza niż 0,1 H. Jednocześnie zgodnie z zaleceniami normy brytyjskiej [10] wartość Y powinna przekraczać co najmniej o 0,5 m poziom, na którym znajdują się chronione towary lub urządzenia. Obwód pożaru P określany jest jako obwód koła dla gęstości mocy pożaru q [kW/m²] i aktualnej mocy pożaru [kW]:

Minimalne i maksymalne gęstości mocy pożaru q_min i q_max w obiektach magazynowych, w zależności od wysokości składowania h [m] oraz ewentualnego wyposażenia obiektu w instalację tryskaczową, przedstawia tab. 1. W przypadku niestosowania instalacji tryskaczowej równania (1) i (3) obowiązują jedynie dla wysokości składowania h ≤ 4 m.
Dla obiektów produkcyjnych, zgodnie z zaleceniami brytyjskiego PD 7974-1:2003 [13], gęstość mocy pożaru przyjmuje się w granicach 90-620 kW/m².

Oddymianie – obliczanie przyrostu temperatury warstwy dymu

Przyrost temperatury warstwy dymu w stosunku do temperatury otoczenia wynosi:

gdzie:
Q_k –    konwekcyjna część mocy pożaru, przyjmowana jako 0,8 mocy pożaru [kW],
M –    strumień masowy dymu [kg/s],
c –    ciepło właściwe powietrza, przyjmowane jako 1 kJ/kg·K.
Moc pożaru po czasie jego trwania t można wyrazić za pomocą wzoru [11, 12]:

gdzie:
Q – moc pożaru [kW],
α –    współczynnik szybkości wzrostu po­żaru [kW/s²],
t –    czas trwania pożaru [s].

Galeria

Zobacz więcej