O spajalności stali bainitycznych: nanostrukturalne stale bainityczne

Własciwości i spajalność stali bainitycznych: luki badawcze

Określono również perspektywy i występujące luki badawcze odnoszące się do procesów spawania nanokrystalicznych stali bainitycznych [17]:

• Zaproponowane do tej pory spawalnicze materiały dodatkowe charakteryzują się zadowalającą odpornością na pękanie na zimno przy zastosowaniu podgrzewania wstępnego, wytrzymałością na rozciąganie wynoszącą około 1200 MPa, a także strukturą spoiny składającą się z austenitu i ferrytu. Procesy spawania stali nanobainitycznych wymagają jednak opracowania dodatkowych materiałów spawalniczych o znacząco wyższych właściwościach mechanicznych. Koncepcje projektowe powinny być ukierunkowane na poprawę właściwości mechanicznych, co wiązałoby się ze zwiększeniem zawartości węgla. Należy również podkreślić, że stale nanobainityczne do tej pory spawano bez dodatkowych materiałów spawalniczych.
• Krytyczną strefą w złączach spajanych jest niskotemperaturowa strefa wpływu ciepła, w której następuje zmiękczenie w wyniku rozpadu austenitu szczątkowego. Parametry spawania bezpośrednio wpływają na powrót struktur bainitycznych do stanu równowagi termodynamicznej. Jednak mechanizmy procesów rozpadu austenitu i procesy wydzieleniowe węglików z ferrytu bainitycznego wymagają dalszych badań. Badania te powinny również uwzględniać rzeczywiste warunki spawania, które do tej pory dotyczyły głównie symulacji procesów spawania. Wyjaśnienie zjawisk zachodzących w trakcie procesu spawania może być fundamentalne w kontekście przyszłej optymalizacji procesu oraz eliminowania najmniej korzystnych stref połączeń spawanych.
• Niezwykle trudnym do uniknięcia problemem w trakcie procesu spawania jest rozrost ziaren byłego austenitu pod wpływem wysokiej temperatury. To może prowadzić do obniżenia udarności połączeń spawanych. Analiza wzrostu ziaren byłego...