Nośność połączeń płyt warstwowych z konstrukcją wsporczą. Nietypowe pośrednie połączenia zakryte

W artykule omówiono przebieg badań doświadczalnych zakrytego, nietypowego połączenia płyt warstwowych z ryglami ściennymi. Potrzeba przeprowadzenia badań wynikała z uszkodzeń płyt warstwowych hali magazynowej, które polegały na wybrzuszeniach i pofalowaniach płyt w miejscach łączenia ich z ryglami.

W odróżnieniu od bezpośredniego połączenia zakrytego pokazanego na rys. 1b [1, 4] jeden z producentów paneli (płyt) warstwowych zaproponował połączenie pośrednie zakryte, które pokazano na rys. 2. W połączeniu tym nie ma potrzeby konstruowania specjalnego zamka (por. rys. 1b). Można więc, po wybraniu części izolacji z rdzenia, zastosować tradycyjne warstwowe panele (płyty) ścienne. Efekt ten osiągnięto, wprowadzając pośredni łącznik wykonany z blachy. Taki sposób łączenia ściennych paneli (płyt) warstwowych uzyskał również aprobatę techniczną Instytutu Techniki Budowlanej. W tym przypadku obciążenie wynikające ze ssania wiatru i z temperatury przekazuje się przez zamek na pośredni łącznik wykonany z blachy o grubości 1 mm, a następnie poprzez samowiercący wkręt na konstrukcję wsporczą obudowy. Powoduje to lokalne wytężenie zamka, w związku z czym sposób wykonania łącznika jest niezwykle istotny.

Stanowisko i modele do badań

Nośność zakrytych połączeń płyt warstwowych z ryglami ściennymi zbadano na specjalnym stanowisku wykonanym zgodnie z normą [5] (por. też [1, 4]), które miało odwzorować warunki panujące na rzeczywistym obiekcie. Badania przeprowadzono na czterech modelach połączeń: P1, P2, P3 i P4. Szczegóły dotyczące stanowiska or...