Metody przetwarzania sygnałów wibroakustycznych w dziedzinie czasu

Sygnały stacjonarne to w prostych słowach takie sygnały, których kolejne realizacje czasowe charakteryzują się tymi samymi wartościami parametrów statystycznych, np. wartością średnią i wariancją. Z kolei sygnały, których kolejne realizacje czasowe nie charakteryzują się tymi samymi wartościami parametrów statystycznych, nazywa się sygnałami stochastycznymi niestacjonarnymi. Ponadto, gdy dowolna realizacja czasowa analizowanego procesu ma te same parametry statystyczne, co zbiór jego realizacji, sygnał stacjonarny nazywa się ergodycznym.

Dobór metod analizy w dużym stopniu jest związany z rodzajem mierzonego sygnału, a same metody wykorzystywane do prowadzenia analiz w obu podstawowych grupach różnią się istotnie.

Przetwarzanie sygnałów wibroakustycznych

Sygnały drganiowe rejestrowane są z użyciem np. przetworników przyspieszeń bądź wibrometrów, natomiast sygnały akustyczne z użyciem mikrofonów. W literaturze często spotyka się pogląd, że bardziej użytecznym sygnałem jest sygnał drganiowy. Uzasadnia się to brakiem możliwości pełnego odizolowania sygnału akustycznego od innych sygnałów, które nie są wywołane przez pracę badanego urządzenia [1], co jest dość częstym zjawiskiem.

Przetwarzanie sygnałów pod kątem określenia stanu technicznego maszyny nie jest zadaniem łatwym w przypadku każdego nieco bardziej rozbudowanego obiektu. Różne uszkodzenia mogą powodować odmienne zmiany w przebiegu sygnału czasowego. Model powstawania sygnałów drganiowych i akustycznych w wyniku występowania uszkodzenia mechanicznego, opracowany na podstawie [2] przedstawiono na rys. 1.

W celu zdiagnozowania uszkodzenia konieczne jest zwykle przeprowadzenie licznych badań i opracowanie wrażliwyc...