Dobór materiałów konstrukcyjnych oraz ochrony przeciwkorozyjnej w zależności od klasyfikacji agresywności korozyjnej środowiska

System klasyfikacji środowiska pod względem intensywności korozji atmosferycznej

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ang. International Organization for Standardization Technical Committe on Corrosion of Metals and Alloys) opracowała system klasyfikacji środowiska pod względem intensywności korozji atmosferycznej [4].
Klasyfikacja oparta jest na zastosowaniu dwóch różnych metod. Pierwsza metoda polega na ekspozycji kuponów korozyjnych wykonanych z rozważanych materiałów korozyjnych w miejscu przeznaczonym do sklasyfikowania przez rok. Po ekspozycji wyznacza się zmianę masy kuponu na jednostkę powierzchni, co dalej pozwala na wyznaczenie szybkości korozji i klasyfikację korozyjności atmosfery. Druga metoda bazuje na analizie parametrów takich jak: zespół temperatura – wilgotność, czyli czas, w którym wilgotność względna przekracza 80% przy temperaturze powyżej 0°C (ang. time of wetness), zanieczyszczenie tlenkiem siarki (IV) opisywane przez zawartość siarki w atmosferze oraz zasolenie powietrza wynikające z zawartości chlorków w atmosferze. Zawartość siarki oraz chlorków można szacować także poprzez pomiar składu chemicznego osadów na powierzchni eksponowanego metalu.

W załączniku C do normy PN-EN ISO 9223 [4]
przedstawiono opis typowych warunków atmosferycznych odpowiadających ocenianej kategorii korozyjności. Zestawienie to może służyć do określania kategorii korozyjności. Tak wykonana ocena kategorii korozyjności jest mniej dokładna niż ocena wykonana metodami opisanymi wcześniej. W przypadku typowych środowisk można się posługiwać tym zestawieniem. Zawsze należy uwzględnić możliwość występowania różnych specjalnych oddziaływań, np. część elementów konstrukcji m...