Komputerowe systemy wizyjne w zastosowaniach przemysłowych

Historia rozwoju polskich systemów wizyjnych

Niniejszy artykuł nawiązuje do najnowszych opracowań związanych z zastosowaniem komputerowych systemów wizyjnych. Przykładowymi publikacjami na ten temat mogą być prace [1] i [2]. Jednak warto wspomnieć, że w zespole naukowym kierowanym przez autora artykułu problematyka budowy i wykorzystania komputerowych systemów wizyjnych jest od dość dawna. Pod koniec lat 70. ub.w. na AGH zbudowano system o nazwie CESARO (Cyfrowy Eksperymentalny System Analizy i Rozpoznawania Obrazów), który stosowano w zadaniach związanych z przeróbką surowców mineralnych. Był to więc pierwszy i przez długi czas jedyny w Polsce system wizji komputerowej, który przeznaczono do zastosowań przemysłowych. Przykładowe prace na jego temat podane są w bibliografii jako pozycje nr [3] i [4], natomiast widok całego systemu przedstawiony jest na rys. 14. Warto zwrócić uwagę, że system ten musiał korzystać z kamery analogowej (były tylko takie dostępne jako wyposażenie telewizji przemysłowej).

W celu połączenia kamery analogowej z komputerem trzeba było zbudować specjalny przetwornik analogowo-cyfrowy wyposażony w pamięć buforową. Na rys. 14 widoczne jest, jak duży (także w sensie gabarytów) układ elektroniczny był do tego celu potrzebny. Komputer przetwarzający i analizujący obrazy był dużym modelem komputera typu IBM PC. Przy pracy trzeba było także używać osobnego monitora alfanumerycznego (do sterowania pracą programów) oraz osobnego monitora telewizyjnego (monochromatycznego) do wyświetlania obrazów. Najbardziej zabawna (jak się wydaje...