Czy głowica jest sercem wycinarki laserowej?

Z punktu widzenia obsługi technicznej czy kosztów eksploatacyjnych głowica jest najważniejszym elementem w dyskusji o wycinarkach laserowych. W laserach typu fiber bezobsługowość źródła i maszyny powoduje, że w 90% przypadków dyskusje serwisowe koncentrują się właśnie na głowicy i jej okolicach. To tutaj mieści się źródło ewentualnych awarii, a co za nimi idzie kosztów. W czym zatem tkwi problem?

Proces wycinania laserowego w skrócie polega na skupieniu wiązki przez laser. Skupiony promień topi materiał, natomiast doprowadzany do dyszy gaz powoduje wydmuchanie ze szczeliny stopionego metalu materiału. Wiązka jest skoncentrowana za pomocą jednej soczewki lub większej ich liczby, które przechowuje głowica lasera. Bardzo istotny jest fakt, że laser fiber posiada falę 10-krotnie krótszą niż laser CO₂. Oznacza to, że wiązkę krótszej fali możemy skupić do dużo mniejszego promienia, co za tym idzie – powstaje węższa szczelina, na szerokości wytapiamy mniej materiału i możemy ciąć szybciej z wykorzystaniem tej samej mocy. Laser światłowodowy potrafi wycinać nawet pięć razy szybciej niż laser CO₂.

Problematyczna dokładność

Fakt, że laser fiber ma 10-krotnie krótszą długość fali powoduje, że jego optyka jest bardziej czuła na zanieczyszczenia. Światło oddziałuje z cząsteczkami, których wielkość jest większa niż długość fali tego światła. Jeżeli te cząsteczki są znacznie mniejsze, to światło nie wchodzi z nimi w reakcję. W związku z tym w przypadku lasera CO₂, który pracuje z falą długości 10 μm, nie było problemu z wyjęciem i wymianą soczewki nawet przez operatora na hali.

Natomiast lasery fiber pracują z długością fali około 1 μm, co powoduje, że oddziałują na cząsteczki zanieczyszczeń ...