Cięcie termiczne – perspektywy i ograniczenia

Cięcie tlenem

Cięcie przez spalanie pozostaje podstawową technologią cięcia w przypadku stali o większej grubości. Stal niestopową można ciąć bez żadnych ograniczeń. Warto pamiętać, że z tego materiału ciągle wytwarza się ponad 80% wszystkich konstrukcji metalowych. Cięcie tlenem jest też jedyną metodą cięcia, a w szczególności cięcia kształtowego metali o grubości powyżej 150 mm. Nie ma przy tym górnej granicy grubości ciętych tą metodą elementów. Dużymi atutami cięcia tlenem są bardzo niska cena urządzeń do cięcia. Istotna jest także możliwość stosowania przystawek do cięcia jako typowego wyposażenia acetylenowo-tlenowych palników do spawania i podgrzewania. Takie proste przystawki umożliwiają ręczne cięcie stali o grubości do 300 mm.

Dość powszechna jest opinia o niskiej jakości cięcia tlenem, zarówno jeśli chodzi o odwzorowanie kształtu ciętego elementu, jak i jakość krawędzi cięcia. Takie oceny są skutkiem utożsamiania cięcia tlenem z cięciem ręcznym, choć niemal od początku stosowania tej metody praktykowano cięcie zmechanizowane. Zastąpienie ręcznego prowadzenia palnika nawet zupełnie prostym układem napędowym (traktorem), zapewniającym jednocześnie dokładne ustawienie i zachowanie odległości między dyszą palnika a powierzchnią ciętego materiału, zapewnia nawet dziesięciokrotny wzrost dokładności cięcia. Zastosowanie różnorodnych układów sterujących i nadążnych, poczynając od wzorców metalowych z rolką magnetyczną, przez optyczne czytniki rysunków, a kończąc na sterowaniu numerycznym, pozwala na uzyskanie wysokiej dokładności, a przede wszystkim pełnej powtarzalności kształtu wycinanych elementów.

Dalszej poprawie jakości krawędzi ciętych elementów służy szereg sprawdzonych procedur. Liczba i głębokość wżerów zmniejszają prawidłowy dobór prędkości cięcia, promień ...