Jak przygotować podłoże pod posadzki żywiczne?

Przy wykonywaniu posadzek żywicznych jednym z kluczowych czynników, który decyduje o ostatecznym efekcie, jest odpowiednio wykonane podłoże. Mówi się nawet, że posadzka żywiczna jest tak trwała, jak betonowe podłoże, na którym się ją aplikuje. Decyzja o wyborze rozwiązania posadzkowego, a co za tym idzie – parametrów podłoża, powinna zostać podjęta już na etapie projektu, ponieważ późniejsze zmiany mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami.

Przy ustalaniu cech podłoża, na którym będą aplikowane posadzki żywiczne, warto korzystać z wytycznych producentów. Aby ułatwić to zadanie, eksperci Flowcrete przedstawiają 7 kluczowych wymagań, które powinno spełnić podłoże betonowe pod posadzki żywiczne tej marki.

Podstawowe parametry betonu, w tym klasa min. C20/25

Najważniejsze wymagania dotyczące betonowego podłoża zostały uregulowane w europejskich i krajowych normach. W wytycznych zapisanych w projekcie wykonawczym powinien znaleźć się zapis o tym, że mieszankę betonową należy wykonać zgodnie z normą PN-EN 206-1, a podłoże betonowe – zgodnie z normą PN-EN 13670. Grubość płyty betonowej oraz rodzaj i ilość zbrojenia powinny wynikać z przewidywanych obciążeń użytkowych. Dla posadzek żywicznych wymagana jest klasa betonu minimum C20/25, ze względu na jego wytrzymałość na ściskanie i odrywanie, która powinna być wyższa niż 1,5 MPa. Zapewnienie wysokiej wytrzymałości na odrywanie ma na celu zapobieganie odspajaniu się wykonanej posadzki żywicznej od podłoża.

Wytrzymałość na odrywanie powyżej 1,5 MPa potwierdzona badaniem „pull-off”

Niezależnie od projektowanej klasy betonu, przed wykonaniem posadzki żywicznej należy wykonać badanie parametrów wytrzymałościowych podłoża, aby zweryfikować jego nośność. Na tej podstawie firma wykonawcza podejmuje decyzję o aplikacji posadzek żywicznych. Wykorzystuje się do tego odpowiednie urządzenia, np. aparat do badania „pull-off”.

Jest to metoda inwazyjna, w ramach której posadzkę bada się przynamniej w pięciu różnych miejscach. W tym celu nawierca się w betonie okręgi o średnicy odpowiadającej stalowym krążkom, które stanowią element wyposażenia aparatu. Następnie krążki są przyklejane do podłoża w miejscach, gdzie wcześniej wykonano nawiercenia, na bardzo trwały klej szybkowiążący. Po związaniu kleju, w znajdujące się w krążkach otwory wkręca się stalowe trzpienie aparatu, a następnie wykonuje badanie. Urządzenie wskazuje wartość siły w MPa, przy której stalowe krążki odrywają się razem z betonem.

Beton, na którym wykonywana jest posadzka żywiczna, powinien być wysezonowany. W warunkach normalnych przyjmuje się, że czas jego dojrzewania wynosi minimum 28 dni. Dopuszcza się układanie posadzki na podkładach młodszych, pod warunkiem uzyskania przez podłoże wymaganej wytrzymałości na odrywanie (1,5 MPa). Warto jednak pamiętać o tym, że pełne obciążenie posadzki żywicznej może nastąpić dopiero po osiągnięciu przez podkład betonowy zakładanej nośności oraz po osiągnięciu przez posadzkę wierzchnią wytrzymałości końcowej.

Równość podłoża

Podłoże pod posadzki żywiczne powinno być równe. Tolerancje wymiarowe są określane indywidualnie przez producentów systemów posadzkowych, a równość podłoża sprawdza się poprzez przyłożenie łaty. W przypadku większości posadzek żywicznych Flowcrete zaleca się stosowanie łaty o długości 2 m. Na jej dowolnym odcinku maksymalny dopuszczalny prześwit to ±2 mm na odcinku 1 m oraz ±5 mm na odcinku 2 m. Z kolei równość podłoża pod posadzki dekoracyjne i antyelektrostatyczne Flowcrete mierzy się łatą o długości 3 m i maksymalny dopuszczalny prześwit w dowolnym miejscu na odcinku łaty o takiej długości wynosi ±3 mm.

Wymagane spadki posadzki powinny być ukształtowane w podłożu betonowym. W przypadku szczególnych wymagań odnośnie równości posadzki, podłoże betonowe należy wykonać zgodnie z tymi wymaganiami lub uwzględnić wykonanie dodatkowej warstwy wyrównującej.

Galeria

Zobacz więcej